Rowery na tory - nagrodzona praca dyplomowa studentki architektury krajobrazu

— Nie spodziewałam się tej nagrody — mówi Eliza. — Tym bardziej, że praca wysłana została niemal w ostatniej chwili i były pewne problemy z przesłaniem posteru. Poza według wytycznych praca inżynierska powinna być stricte projektowa, a moja była projektowo-analityczna.

A jednak się udało. Temat pracy Elizy to „Krajobraz postrzegany z nieczynnej linii kolejowej Lidzbark Warmiński — Jarzeń”. Czym kierowała się przy jego wyborze? — Zależało mi, żeby zwrócić uwagę na problem nieczynnych linii kolejowych, których na Warmii i Mazurach mamy mnóstwo — mówi laureatka konkursu. — To ogromny niewykorzystany potencjał. Za granicą likwidowane linie kolejowe są przejmowane przez samorządy lokalne i stowarzyszenia, które przekształcają je w szlaki rowerowe. W Polsce linia jest zamykana i koniec: wyrastają tam drzewa i następuje powolna degradacja. A w momencie likwidacji linii kolejowej są to często gotowe trasy, ze świetnie przygotowaną podbudową, przebiegające w dużej części przez fajne krajobrazowo tereny.

Dlaczego akurat Lidzbark-Jarzeń? — Do wyboru skłoniła mnie lokalizacja, przebiega on przez obszar Natura 2000. Zestaw metod, które prezentuję, daje gotowe narzędzie do badań tego rodzaju obszarów, a co za tym idzie do ich aktywizacji - mówi Eliza Krawiecka.

Efektem pracy był projekt trasy rowerowej, wzbogaconej małą architekturą nawiązującą do historii badanego obszaru. — Zaproponowałam architekturę inspirowaną właśnie koleją — tłumaczy Eliza. — A tereny poprzemysłowe, klimaty industrialne to ostatnio dość modny temat.

Wyróżnienie to nie tylko prestiż. Stowarzyszenie sponsoruje absolwentce pobyt na Forum Architektury Krajobrazu w Białymstoku. Do tego dochodzi publikacja w jednym z czasopism naukowych.
Eliza studia inżynierskie na UWM skończyła w lutym 2014 roku. Obecnie studiuje na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika geoinformację środowiskową. Zaocznie. Dlaczego nie dziennie? — Bo pracuję w zawodzie — mówi.